Benden, yukarıdaki başlığın altını doldurmam istendi. Nasıl dolduracağımı düşünürken yine kitap ve okuma imdadıma yetişti. Diyanet İşleri Başkanlığı’nın takvim çeşitleri arasında bir de “Kitaptakvim” bulunmaktadır. Bu sene üçüncüsü yayımlandı. Her yaprağın ön yüzünde tarihte o gün meydana gelmiş önemli olaylar, bir ayet veya hadis meali, arka yüzünde birkaç gün süren bir yazı serisi yer almakta. Hem takvim hem kitap. İşte 2019 kitaptakvimine göz atarken ilk üç yaprağında yer alan Necip Tosun’a ait bir yazının tam da benim aradığım bir yazı olduğunu gördüm. “Kitap ve Okuma”ya ait aradığımı yine kitap okurken bulmuştum. Bu konuda doyurucu ve emek verilmiş bir yazı idi. Hep beraber faydalanalım diye bazı satırlarını aynen buraya koymayı uygun buldum. Şöyle diyor Necip Tosun:

“Okuma ile niyet arasında doğrudan bir ilişki var. Okumadan maksadımız neyse sonuç da çoğunlukla bizi oraya götürür. Kitaplar sonsuz, hayat ve zaman da kısa olduğundan, okuma eyleminin en temel öznesi “seçme”dir. Bunun uzantısı ise beklentimiz.”

“Bu anlamda kitaplar dünyasında seçme eserler okumak hayati bir önem taşımaktadır. Öncelikle niçin okuduğumuzu tespit etmeliyiz. Okuma rastgele, bilinçsiz ve bilgisizce yapılırsa zaman kaybı ve hayal kırıklıkları kaçınılmazdır. Edebiyat gönüllüsü okuma serüvenini rastgele yapmamalıdır. Öncelikle edebî, genel kabul görmüş nitelikli eserleri, klasik eserleri ve yol alacağı türün önemli eserlerini belli bir düzen ve sıralama içinde okumalıdır…”

“Okumak düşüncelerimizi geliştirir, daha sonraki davranışlarımızda, tepkilerimizde doğru kararlar almamızı sağlar. “Kültür, okuyup unuttuktan sonra akılda kalan şeydir.” Bizler bir olayda, durumda, kararlar alırken o kültürün bizde bıraktığı tecrübe, akıl ve mantık ile hareket ederiz. Bu kararları alırken bilinçli ya da bilinçsiz okuyup unuttuğumuz pek çok kitaptan hareket ederiz…”

“Bütün büyük yazarların, düşünürlerin yoldaşı, sığınağı, ışığı kitaplar olmuştur. Bu insanlar kitaplardan oluşmuş bir dünyada yaşamışlardır. Ömürlerinin sonunda insanlar hakkında yaşadıkları derin hayal kırıklıklarını da kitaplarla aşmışlardır. Bu anlamda kitaplar bir sığınak, bir teselli, dost arayışının gelip dayandığı bir duraktır. Bunlardan biri olan Cemil Meriç: “Kitap bir limandı benim için. Kitaplarda yaşadım. Ve kitaptaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim. Kitap benim has bahçemdi. Hayat yolculuğumun sınır taşları kitaplardı.” der ve ekler: “Önünde birçok yollar var: Politika bunlardan biri. Belki en aldatıcısı olduğu için en cazibi. Mutlak’ın ve sonsuzun rüyası. Mukaddes bir abes. Bana sorarsan kütüphanene dön, yani kitap ol, aydınlan ve aydınlat.”